بخشی از تفسیر آیه 40 و 41 / سوره صافات

خداوند درآیه 40 مى‏ فرماید: همه مردم پاداش اعمالشان را مى ‏گیرند جز بندگان مخلَص خدا.
چرا که آنها به حکم مقام عبودیت خود را مالک هیچ چیز نمى‏ دانند، جز آنچه خدا مى‏ خواهد اراده نمى ‏کنند و جز آنچه او مى ‏طلبد انجام نمى ‏دهند.
و به حکم مخلَص بودن، خدا آنان را براى خویش برگزیده و تعلق خاطرى به غیر ذات پاک او ندارند.
نه زرق و برق دنیا و نه نعمتهاى عُقبى؛  در دل آنها چیزى جز اللَّه نیست!.
روشن است کسى که داراى این ویژگى است لذت و نعمت و موهبت و روزیش چیزى است غیر از آنچه دیگران دارند، چنان که در آیه 41 آمده است: " أُولئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ":" آنها روزى خاص و ویژه‏اى دارند که از دیگران جدا است".