مراقبت از راهها و جاده‌ها

امام صادق علیه السلام :

مَن أضَرَّ بِشَى ءٍ مِن طَریقِ المُسلِمینَ فَهُوَ لَهُ ضامِنٌ؛

هر کس بخشى از راه عبور مسلمانان را تباه کند، پس خود ضامن آن است.(یعنی تاوانش را می دهد)

الکافى ، ج ۷ ، ص ۳۵۰ / آینه یادها، ص 113.

بخشی از تفسیر آیه 12 / سوره محمد

درست است که مؤمنین و کافرین در دنیا زندگى مى‏ کنند و از مواهب آن بهره ‏مند مى‏ شوند، ولى تفاوت اینجا است که مؤمنان هدفشان انجام اعمال صالح است، اعمالى مفید و سازنده و براى جلب خشنودى پروردگار.ولى کافران تمام هدفشان همین خوردن و خوابیدن و تمتع بردن(=لذت بردن) از لذات حیات است.
مؤمنان حرکتى آگاهانه دارند و کافران بى ‏هدف زندگى مى‏ کنند و بى ‏هدف مى ‏میرند؛ درست مانند چهارپایان! مؤمنان در بهره‏ گیرى از مواهب حیات قید و شرط فراوان قائلند و در مشروعیت و راه بدست آوردن آن و چگونگى مصرفش دقیقاً مى ‏اندیشند، اما کافران‏ چون چهارپایانند که براى آنها تفاوت نمى‏کند این علف از زمین صاحب آنها است یا غصبی؟