عقل خطاپذیر!

امام علی علیه السلام:

اِتَّهِمُوا عُقُولَکُم فَإنَّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها یَکُونُ الخَطاءُ؛

خِردهاى خود را خطاپذیر بدانید، که بسا اعتماد کردن به آن، خطا باشد.

غرر الحکم: ح 2570 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص33.

خطاب خوب، جواب خوب

امام علی علیه السلام:

أجمِلُوا فِى الخِطابِ تَسمَعُوا جَمیلَ الجَوابِ؛

خطابتان را نیکو کنید تا جواب نیکو بشنوید.

غرر الحکم: ح 2568 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص33.

پرده غفلت

امام علی علیه السلام:

بَینَکُم وَ بَینَ المَوعِظَةِ حِجابٌ مِنَ الغَفلَةِ وَ الغِرَّةِ؛

میان شما و اندرز، پرده اى از غفلت و فریفتگى است.

غرر الحکم: ح ۴۴۵۰/ گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص44

گریستن از خوف خدا

امام علی علیه السلام:

بُکاءُ العَبدِ مِن خَشیَةِ اللّهِ یُمَحِّصُ ذُنُوبَهُ؛

گریستن بنده از خوف خدا، گناهانش را از میان می‌برد.

غرر الحکم: ح ۴۴۳۲ / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص44.

دوستان صالح

امام زین العابدین علیه السلام:

إِنَّ مِن سَعَادَةِ المَرءِ أَن یَکُونَ ... خُلَطَاؤُهُ صَالِحِینَ؛

از سعادت آدمی،... داشتن دوستان صالح است.

الکافی: ج ۵، ص ۲۵۷، ح ۱/ سعادت و شادکامی از دیدگاه اسلام: ج1 ص41.

بی‌نیازی با خدا

امام زین العابدین علیه السلام:

مَا استَغنى أحَدٌ بِاللّهِ إلَا افتَقَرَ النّاسُ إلَیهِ؛

هرکس خود را به واسطه خدا بی‌نیاز کند، مردم نیازمند او می‌شوند.

الدرّة الباهرة: ص ۲۶، ح ۵۵ / چشم تماشا، ص144.

دفع بلا با دعا

امام علی علیه السلام:

بِالدُّعاءِ یُستَدفَعُ البَلاءُ؛

با دعا، بلا دفع می‌شود.

غرر الحکم: ح ۴۲۴۰/ گزیده غررالحکم و دررالکلم: ج1 ص43.

زندگی قلب با دانش

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

إنَّ العِلمَ حَیاةُ القُلوبِ، ونورُ الأَبصارِ مِنَ العَمى،

وقُوَّةُ الأَبدانِ مِنَ الضَّعفِ؛

دانش، زندگى دلهاست و روشنایى دیدگان از نابینایى و توانایى پیکرها از ناتوانى.

الخصال: ۵۲۲ / ۱۲ / علم و حکمت: ج 1 ص44.

زیانکارترینِ مردم

امام علی علیه السلام:

أَخسَرُ النّاسِ مَن قَدَرَ عَلى اَن یَقُولَ الحَقَّ وَ لَم یَقُل؛

زیانکارترینِ مردم کسى است که بتواند حقّ را بگوید، ولى نگوید.

غرر الحکم: ح 3178 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص37.

زنده نگاه‌داشتن امر اهل بیت علیهم السلام

امام رضا علیه السلام :

رَحِمَ اللّهُ عَبدًا أحیا أمرَنا . فَقُلتُ لَهُ : فَکَیفَ یُحیی أمرَکُم ؟

قالَ : یَتَعَلَّمُ عُلومَنا ویُعَلِّمُهَا النّاسَ ،فَإِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا؛

خدا بیامرزد بنده اى را که امر ما را زنده کند. گفتم: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: دانشهاى ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایی‌هاى سخنان ما را مى‌دانستند، از ما پیروى مى کردند.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج ۱ ص ۳۰۷ ح ۶۹ / علم و حکمت: ج 1 ص 422.

کیفر سوگند دروغ

امام علی علیه السلام:

أَسرَعُ شَیءٍ عُقُوبَةً الیَمینُ الفاجِرَةُ؛

زودآینده‌ترین کیفر، کیفرِ سوگند دروغ است.

غرر الحکم: ح 3041 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص36

برخی آثار نیکوکاری

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

صَنائِعُ المَعروفِ تَقی مَصارِعَ السّوءِ... وکُلُّ مَعروفٍ صَدَقَةٌ؛

کارهاى نیک، جلوى حوادث بد را می‌گیرند... و هر کار نیکى، صدقه است.

الأمالی للطوسی: ۶۰۳ / ۱۲۴۹ / خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث: ج1 ص292.

تن به خواری دادن ممنوع!

امام على علیه السلام:

المَنِیَّةُ ولاَ الدَّنِیَّةُ، وَالتَّقَلُّلُ ولاَ التَّوَسُّلُ؛

مُردن، آرى! و تن به پستى دادن، نه! و به اندک ساختن، آرى! و به این و آن متوسّل شدن، نه!

نهج البلاغة: حکمت ۳۹۶ / منتخب میزان الحکمه، ص490.

علامت نیکی و گناه

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

البِرُّ ما طابَت بِهِ النَّفسُ وَاطمَأَنَّ إلَیهِ القَلبُ، وَالإِثمُ ما جالَ فِی النَّفسِ وتَرَدَّدَ فِی الصَّدرِ؛.

نیکى، آن است که جان با آن آرام گیرد و دل با آن اطمینان یابد؛ و گناه آن است که در درون، اضطراب پدید آورد و در سینه، تردید.

الجعفریّات: ۱۴۸ / خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ص30

بخشی از تفسیر آیه 47 / سوره انبیاء

موازین جمع "میزان" است که در اینجا به معنى" وسیله سنجش" است و مى ‏دانیم هر چیزى وسیله سنجشى متناسب با خود دارد، میزان الحرارة (گرما سنج) میزان الهوا (هواسنج) و میزانهاى دیگر هر یک هماهنگ با موضوعى است که مى ‏خواهند آن را به وسیله آن بسنجند.
در احادیث اسلامى مى‏ خوانیم که میزانهاى سنجش در قیامت، پیامبران و امامان و پاکان و نیکانى هستند که در پرونده اعمالشان نقطه تاریکى وجود ندارد .
مى‏ خوانیم: السلام على میزان الأعمال:" سلام بر میزان سنجش اعمال"!