پیاده روی زائران رضوی

این هم تصاویری از زائران رضوی در روز شهادت امام رضا علیه السلام به مقصد برادر ایشان یعنی امامزاده ابراهیم علیه السلام

عکاس محب حسنیان 

بچه های من

حیات در کنار اینها معنی میده

با توام آی باران!

    داری از قصد می زنی یک ریز
    با سر انگشت خود به شیشه ی من
    قطره قطره نمک بپاش امشب
    روی زخم دل همیشه ی من

    تو که در کوچه راه افتادی
    همه جا غیر کربلا بودی!
    با توام آی حضرت باران
    ظهر روز دهم کجا بودی؟


    روز آخر که جنگ راه افتاد
    سایه ی تشنگی به ماه افتاد
    هر طرف یک سراب پیدا شد
    چشمهامان به اشتباه افتاد

    مهر زهرا مگر نبودی تو؟
    تو که با مادر آشنا بودی
    با توام آی حضرت باران
    ظهر روز دهم کجا بودی؟

    مادری در کنار گهواره
    لب گشود و نگفت هیچ از شیر
    تو نباریدی و به جات آن روز
    از کمانها گرفت بارش تیر

    تو که حال رباب را دیدی
    تو به درد دلش دوا بودی
    با توام آی حضرت باران
    ظهر روز دهم کجا بودی؟


    وقتی آن روز رفت سمت فرات
    در دلش غصه های دنیا بود
    تو اگر در میانمان بودی
    شاید الآن عمویم اینجا بود

    رحمت و عشق از تو می بارید
    قبل تر ها چه باوفا بودی
    با توام آی حضرت باران
    ظهر روز دهم کجا بودی؟

پیاده روی ولایت

جاتون خالی

معراجی ها

رهبرم گفته بود: "دشمنی با هنر دشمنی با خورشید است."

گاهی هنر عمیق ترین و سرسخت ترین احساساتت را به فوران در می آورد حتی اگر کم اشک ترین باشی...

آری، امروز مرا به گریه انداخت آن هنر!

بیدارم کرد...

جزاک الله خیر الدنیا و الآخرة ای هنرمند

از آن روزها...!

امروز از آن روزهاست

                         از آن روزهایی که نمی توانی دردت را بنویسی و یا حتی بفهمی...

ای خدا!

قیصر چه خوب گفتی:

سرزد به دل دوباره غم کودکانه ای
آهسته می تراود از این غم ترانه ای
باران شبیه کودکی ام پشت شیشه هاست
دارم هوای گریه خدایا بهانه ای!