امام علی علیه السلام:
إیّاکُم وَ البِطنَةَ فَإنَّها مَقساةٌ لِلقَلبِ مَکسَلَةٌ عَنِ الصَّلاةِ وَ مَفسَدَةٌ لِلجَسَدِ؛
زنهار از پُرىِ شکم؛ زیرا موجب سختدلى، کاهلى در نماز و تباهى بدن میشود.
غرر الحکم: ح 2742 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص34.
امام علی علیه السلام:
إیّاکُم وَ البِطنَةَ فَإنَّها مَقساةٌ لِلقَلبِ مَکسَلَةٌ عَنِ الصَّلاةِ وَ مَفسَدَةٌ لِلجَسَدِ؛
زنهار از پُرىِ شکم؛ زیرا موجب سختدلى، کاهلى در نماز و تباهى بدن میشود.
غرر الحکم: ح 2742 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص34.
امام علی علیه السلام:
اِتَّهِمُوا عُقُولَکُم فَإنَّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها یَکُونُ الخَطاءُ؛
خِردهاى خود را خطاپذیر بدانید، که بسا اعتماد کردن به آن، خطا باشد.
غرر الحکم: ح 2570 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص33.
امام علی علیه السلام:
أجمِلُوا فِى الخِطابِ تَسمَعُوا جَمیلَ الجَوابِ؛
خطابتان را نیکو کنید تا جواب نیکو بشنوید.
غرر الحکم: ح 2568 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص33.
امام علی علیه السلام:
بَینَکُم وَ بَینَ المَوعِظَةِ حِجابٌ مِنَ الغَفلَةِ وَ الغِرَّةِ؛
میان شما و اندرز، پرده اى از غفلت و فریفتگى است.
غرر الحکم: ح ۴۴۵۰/ گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص44
امام علی علیه السلام:
بُکاءُ العَبدِ مِن خَشیَةِ اللّهِ یُمَحِّصُ ذُنُوبَهُ؛
گریستن بنده از خوف خدا، گناهانش را از میان میبرد.
غرر الحکم: ح ۴۴۳۲ / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص44.
امام زین العابدین علیه السلام:
إِنَّ مِن سَعَادَةِ المَرءِ أَن یَکُونَ ... خُلَطَاؤُهُ صَالِحِینَ؛
از سعادت آدمی،... داشتن دوستان صالح است.
الکافی: ج ۵، ص ۲۵۷، ح ۱/ سعادت و شادکامی از دیدگاه اسلام: ج1 ص41.
امام زین العابدین علیه السلام:
مَا استَغنى أحَدٌ بِاللّهِ إلَا افتَقَرَ النّاسُ إلَیهِ؛
هرکس خود را به واسطه خدا بینیاز کند، مردم نیازمند او میشوند.
الدرّة الباهرة: ص ۲۶، ح ۵۵ / چشم تماشا، ص144.
امام علی علیه السلام:
بِالدُّعاءِ یُستَدفَعُ البَلاءُ؛
با دعا، بلا دفع میشود.
غرر الحکم: ح ۴۲۴۰/ گزیده غررالحکم و دررالکلم: ج1 ص43.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
إنَّ العِلمَ حَیاةُ القُلوبِ، ونورُ الأَبصارِ مِنَ العَمى،
وقُوَّةُ الأَبدانِ مِنَ الضَّعفِ؛
دانش، زندگى دلهاست و روشنایى دیدگان از نابینایى و توانایى پیکرها از ناتوانى.
الخصال: ۵۲۲ / ۱۲ / علم و حکمت: ج 1 ص44.
امام علی علیه السلام:
ألا لایَستَحیِیَنَّ مَن لا یَعلَمُ أن یَتَعَلَّمَ فَإنَّ قِیمَةَ کُلِّ امرِئٍ مَا یَعلَمُ؛
آگاه باشید کسی که نمیداند، نباید از آموختن شرم کند؛ زیرا ارزش هر کس به چیزى است که مىداند.
غرر الحکم: ح 2787 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص35.
امام علی علیه السلام:
أَخسَرُ النّاسِ مَن قَدَرَ عَلى اَن یَقُولَ الحَقَّ وَ لَم یَقُل؛
زیانکارترینِ مردم کسى است که بتواند حقّ را بگوید، ولى نگوید.
غرر الحکم: ح 3178 / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص37.
امام رضا علیه السلام :
رَحِمَ اللّهُ عَبدًا أحیا أمرَنا . فَقُلتُ لَهُ : فَکَیفَ یُحیی أمرَکُم ؟
قالَ : یَتَعَلَّمُ عُلومَنا ویُعَلِّمُهَا النّاسَ ،فَإِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا؛
خدا بیامرزد بنده اى را که امر ما را زنده کند. گفتم: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: دانشهاى ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیباییهاى سخنان ما را مىدانستند، از ما پیروى مى کردند.
عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج ۱ ص ۳۰۷ ح ۶۹ / علم و حکمت: ج 1 ص 422.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
صَنائِعُ المَعروفِ تَقی مَصارِعَ السّوءِ... وکُلُّ مَعروفٍ صَدَقَةٌ؛
کارهاى نیک، جلوى حوادث بد را میگیرند... و هر کار نیکى، صدقه است.
الأمالی للطوسی: ۶۰۳ / ۱۲۴۹ / خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث: ج1 ص292.
امام على علیه السلام:
المَنِیَّةُ ولاَ الدَّنِیَّةُ، وَالتَّقَلُّلُ ولاَ التَّوَسُّلُ؛
مُردن، آرى! و تن به پستى دادن، نه! و به اندک ساختن، آرى! و به این و آن متوسّل شدن، نه!
نهج البلاغة: حکمت ۳۹۶ / منتخب میزان الحکمه، ص490.