بخشی از تفسیر آیه 22 / ملک
چهارشنبه, ۲۹ مرداد ۱۳۹۳، ۰۱:۱۱ ب.ظ
در این آیه افراد بی ایمان چون خودخواه و خودپرست و لجوج اند و جز منافع مادی و زودگذرِ خویش را نمی بینند و چون مسیر آنها مسیر هوی پرستی است، به کسی تشبیه شده اند که از جاده ای ناهموار و پرپیچ می گذرند؛ درحالی که به صورت افتاده و با دست و پا و سینه حرکت می کند. نه راه را به درستی می بینند و نه قادر به مهار خویشتن هستند، نه از موانع باخبر است و نه سرعتی دارد، کمی پیش می رود و درمانده می شود.
اما مؤمنان، به افراد راست قامتی تشبیه شده اند که از جاده ای هموار و صاف و مستقیم با سرعت و قدرت و آگاهی تمام به راحتی پیش می روند. آری، افراد باایمان چون از قید هوای نفس رها شده اند، بینشی عمیق و مسیری صاف و روشن دارند. در برخی روایات، کسانی که ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را انکار می کنند، از مصادیق گروه یکم به حساب آمده اند.
منبع: تفاسیر نمونه و المیزان.
منبع: تفاسیر نمونه و المیزان.