بخشی از تفسیر آیه 186 / بقره

شرایط استجابت دعا
این آیه پر است از محبت خدا به بندگانش؛ خداوند در این آیه از قول خود سخن گفته و هفت مرتبه ضمیر  متکلم [من] را به کار برده است:  بندگان من، درباره من، من نزدیکم، هنگامی که مرا بخوانند، پاسخ می گویم، دعوت مرا، به من ایمان بیاورند. در هیچ جای قرآن، آیه ای به چنین وصفی یافت نمی شود. خداوند در این آیه، برای استجابت دعا، یک شرط اساسی قرار داده، فرموده است:"هنگامی که مرا بخوانند"؛ یعنی باید دعای دعاکننده از دل او بر آید و لقلقه زبانش نباشد.
امام صادق علیه السلام می فرماید: " خداوند، دعای قلب فراموشکار را مستجاب نمی کند". همچنین بنده در دعاکردن باید حاجت خود را حقیقتاً از خداوند بخواهد و دیگران را در کنار خدا، حقیر و کوچک بشمارد و اگر چه مخلوقات را واسطه بداند اما سررشته کارها را فقط به دست خدا بداند.
منبع: تفسیر المیزان.