بخشی از تفسیر آیه 53 / زمر

این آیه امیدبخش‏ترین آیات قرآن مجید نسبت به همه گنهکاران است؛ زیرا:
1- تعبیر به" یا عبادى" (اى بندگان من!) آغازگر لطفى است از ناحیه پروردگار.
2- تعبیر به" اسراف" به جاى" ظلم و گناه و جنایت" نیز لطف دیگرى است.
3- تعبیر به" عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ‏" که نشان مى‏ دهد گناهان آدمى همه به خود او باز مى ‏گردد نشانه دیگرى از محبت پروردگار است همانگونه که یک پدر دلسوز به فرزند خویش مى ‏گوید اینهمه بر خود ستم مکن!
4- تعبیر به" لا تقنطوا" (مأیوس نشوید) با توجه به اینکه" قنوط" در اصل به معنى مأیوس شدن از خیر است به تنهایى دلیل بر این است که گنهکاران نباید از" لطف الهى" نومید گردند.
5- تعبیر" مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ‏" بعد از جمله" لا تقنطوا" تأکید بیشترى بر این‏ خیر و محبت مى ‏باشد.
6- هنگامى که به جمله" إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ‏" مى‏ رسیم که با حرف تأکید آغاز شده و کلمه" الذنوب" (جمع با الف و لام) همه گناهان را بدون استثنا در بر مى ‏گیرد سخن اوج مى ‏گیرد و دریاى رحمت مواج مى ‏شود.
7- هنگامى که" جمیعا" به عنوان تاکید دیگرى بر آن افزوده مى ‏شود امیدوارى به آخرین مرحله مى‏ رسد.
8 و 9- توصیف خداوند به" غفور" و" رحیم" که دو وصف از اوصاف امید بخش پروردگار است در پایان آیه جایى براى کمترین یأس و نومیدى باقى نمى‏ گذارد.
منبع: مجمع البیان؛ تفسیر قرطبى؛ تفسیر صافى؛ تفسیر نمونه.