بخشی از تفسیر آیه 155 / بقره

امیر مؤمنان على علیه السلام تعریف بسیار پر معنى در زمینه فلسفه امتحانات الهى دارد می ‏فرماید:
و إن کان سبحانه أعلم بهم من أنفسهم و لکن لتظهر الأفعال التی بها یستحق الثواب و العقاب:
" گرچه خداوند به روحیات بندگانش از خودشان آگاهتر است ولى آنها را امتحان مى‏ کند تا کارهاى خوب و بد که معیار پاداش و کیفر است از آنها ظاهر گردد".یعنى صفات درونى انسان به تنهایى نمى ‏تواند معیارى براى ثواب و عقاب گردد مگر آن زمانى که در لابلاى اعمال انسان خودنمایى کند، خداوند بندگان را مى‏ آزماید تا آنچه در درون دارند در عمل آشکار کنند، استعدادها را از قوه به فعل برسانند و مستحق پاداش و کیفر او گردند.
اگر آزمایش الهى نبود این استعدادها شکوفا نمى‏ شد و درخت وجود انسان میوه‏ هاى اعمال بر شاخسارش نمایان نمى‏ گشت و این است فلسفه آزمایش الهى در منطق اسلام.
منبع: تفسیر نمونه؛ نهج البلاغه.