۰۸
آذر
سؤال: این آیه سخن مشرکان را نقل مى کند که اگر خدا از شرک ما راضى نیست، چرا ما را از آن باز نمى دارد؟ پس شرک ما مورد رضاى خداست!
پاسخ: انجام هر کار از هر کسى، از مَدار قدرت خداوند بیرون نیست، لیکن اراده و مشیّت خداوند آن است که انسان راه خود را آزادانه انتخاب کند. دولت که آب و برق و گاز را به منزل ما مى آورد، این امکانات، دلیل راضى بودن دولت به سوء استفاده ما نیست. خداوند به انسان عقل و وحى عطا کرده و راه حقّ و باطل را به او نشان داده و او را در انتخاب آزاد گذاشته، ولى اراده و اختیار، نشانهى راضى بودن او به خلاف ما نیست.
خداوند، خواهان ایمان اختیارى مردم است نه اجبار آنان به ایمان آوردن. در قرآن بارها آمده است که: اگر خدا مى خواست، همه را هدایت مى کرد و پیامبر هم حقّ اکراه و اجبار مردم به ایمان را ندارد.(تفسیر نور)
