بخشی از تفسیر آیه 148 / نساء

مفسران گفته اند: خداوند در این آیه استثنا قائل شده و به کسی که به او ستم شده، اجازه داده که بدی های ستمگر را آشکار کند؛ اما این به این معنی نیست که مظلوم اجازه دارد تمام بدی های ظالم را به هر نحو اعلام کند و به قول معروف، هرچه از دهانش در آمد، به او بگوید؛ بلکه به این معناست که کسی که به او ظلم شده، اجازه دارد در همان مورد خاص ساکت نباشد و برای گرفتن حقش، بدی و ظلم ظالم را با صدای بلند آشکار کند و صفات بد او را که با ظلم او ارتباط دارد، به زبان آورد. مفسرین و فقها از این آیه استفاده کرده اند که یکی از موارد جواز غیبت، دادخواهی و اعلام مظلومیت است.

منبع: تفسیر المیزان و تفسیر اطیب البیان.