بخشی از تفسیر آیه 53 / انفال

از امام باقر علیه السلام نقل شده است:«خداوند به طور قطع حکم کرده است که نعمتی را - که بر بنده اش ارزانی داشته - نگیرد؛ مگر اینکه از آن بنده گناهی سر بزند و به خاطر آن گناه، مستحق نقمت و گرفتاری گردد.» در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم :« خداوند پیامبری از پیامبرانش را به سوی قومی برانگیخت و به او وحی کرد که به قومت بگو: این مطلب بدون استثناست که اهل هر آبادی و هر مردمی که به خاطر اطاعت من در خوشی و خرمی هستند، اگر از آنچه من می پسندم، روی گردانند، من نیز آنها را از حالی که دوست دارند به حالی که دوست ندارند، برمی گردانم و اهل هر آبادی و هر خانواده ای که به خاطر سرکشی از فرامین من گرفتار هستند، اگر از آنچه من نمی پسندم، به آنچه می پسندم، برگردند، من نیز آنها را از حالی که نمی پسندند، به حالی که دوست دارند، برمی گردانم.» از این آیه استفاده می شود که بین تحولات نفسانی انسان و حوادث روز، ارتباط مستقیم برقرار است؛ به طوری که انسان ها با تغییر اوضاع و احوال درونی خود، سبب تحول حوادث بیرونی می شوند.
منبع:تفسیر المیزان؛ تفسیر موضوعی،ج12، ص193.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم