بخشی از تفسیر آیه 112 / توبه

در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین می خوانیم که پس از نزول آیه 111 سوره توبه که به مجاهدان بشارت داده شده است، شخصی از پیامبر صلی الله علیه و آله سؤال کرد: آیا کسی که شمشیرش را بردارد و به جهاد رود و کشته شود، اما در زندگی اش به گناهی بسیار بزرگ آلوده بوده، آیا این شخص هم شهید محسوب می شود و مشمول بشارت آیه پیش هست؟ در این هنگام، آیه 112 نازل شد و ویژگی های مجاهدان و شهیدان حقیقی را بیان کرد. خداوند، در این آیه، مؤمنان را با زیباترین صفات وصف می کند؛ صفاتی که اگر کسی آنها را داشته باشد، ایمانش کامل است و مشمول وعده قطعی خداوند درباره بهشت برین است؛ اما دارندگان این صفات چه کم اند؛ چنان که در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم:« شخصی به نام عبّاد بصری، امام سجاد علیه السلام را در راه مکه دید که به حج مشرف می شود. (آن نادان مقدس نما) به امام گفت: ای علی بن حسین، جهاد را که دشوار است، ترک کرده ای و به حج که راحت و آسان است، رو آورده ای؟ درحالی که خداوند می فرماید:"إن الله اشتری ..."؟(توبه/111)» امام سجاد علیه السلام فرمود:« اگر مؤمنانی که خداند آنان را آنگونه (=صفات موجود در آیه 112 توبه) توصیف کرده است، می دیدیم، آری، جهاد همراه آنان، بهتر از حج است».
منبع: کتاب کافی؛ تفسیر المیزان.