سنّت سلام کردن به کودکان

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ : ...وَالتَّسلیمُ عَلَى الصِّبیانِ ؛ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدِی؛

پنج چیز است که تا هنگام مرگ، آنها را ترک نمى کنم: ... و سلام کردن به کودکان، تا پس از من، سنّت شود.

الخصال : ص ۲۷۱ ح ۱۲ / حکمت نامه کودک ص 228.

با ارزشترین‌ها

امام زین العابدین علیه السلام:

أعظَمُ الناسِ قَدراً مَن لَم یَرَ الدُّنیا خَطَراً لِنَفسِهِ؛

پربهاترین فرد کسى است که دنیا را بهاى خود نداند.

الکافی: ج ۱ ص ۱۹ ح ۱۲ / چشم تماشا: ج1 ص146.

شب عید قربان را دریاب

 امام علی علیه السلام :

إنِ استَطَعتَ أن تُحافِظَ عَلى لَیلَةِ الفِطرِ ولَیلَةِ النَّحرِ و ... فَافعَل ، وأکثِر فیهِنَّ مِنَ الدُّعاءِ وَالصَّلاةِ وتِلاوَةِ القُرآنِ؛

اگر بتوانى شب عید فطر و شب عید قربان و... را مراقبت کنى، چنان کن و در این شب ها دعا و نماز و قرآن، بسیار بخوان.

مصباح المتهجّد : ۸۵۲ / ماه خدا ج 2ص 908.

بخشی از تفسیر آیه 64 / یوسف

حضرت یعقوب علیه السلام در ابتدا تقاضای پسرانش مبنی بر فرستادن بنیامین با آنها را رد کرد؛ زیرا آنها در ماجرای یوسف ثابت کرده بودند که افراد امانت دار و سزاوار اعتماد نیستند. آنان درست همان وعده ای را که درباره محافظت از یوسف به پدرشان داده بودند(آیه 12)، درباره بنیامین دادند(آیه 63) و گفتند: «أنا له لحافظون»؛ اما یعقوب علیه السلام سخن آنها را قبول نکرد و چون دید که اطمینان به آنها بیهوده است، به خدا و حفاظت او دل بست و فرمود «فالله خیر حافظاً» و علت آن را نیز بیان کرد که «هو أرحم الراحمین».

چه بسا شخصی غیر از خداوند مورد اعتماد قرار گیرد و امانتی به او داده شود، ولی او در آن امانت و به شخصی که امانت را به او سپرده، رحم نکند؛ اما خداوند در جایی که باید رحم کند، فروگذار نمی کند و بر انسان عاجزی که کار خود را به او واگذار کرده، رحم می کند. درباره این جمله روایتی می خوانیم: پس از آنکه یعقوب علیه السلام فرمود:«فالله خیر حافظا و هو أرحم الراحمین»، خداوندفرمود: « به عزتم سوگند، چون تو بر من توکل و اعتماد کردی، من هم قطعا آن دو (یوسف و برادرش) را به تو باز می گردانم.»

منبع: تفسیر المیزان.

درمان چشم گریان!

امام زین العابدین علیه السلام:

کُلُّ عَینٍ ساهِرةٌ یَومَ القِیامةِ إلّا ثلاثَ عُیونٍ: عَینٌ سَهِرَت فی سَبیلِ اللّهِ، وعینٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَینٌ فاضَت مِن خَشیة اللّهِ؛

تمام چشم‏ها در روز قیامت گریان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بیدارى کشیده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشک بار از ترس خدا.

الکافی: ج ۲ ص ۸۰ ح ۲ / چشم تماشا: ج1 ص144.

اهمیت آخرت

امام علی علیه السلام:

عَلَیکَ بِالآخِرَةِ تَأتِکَ الدُّنیا صاغِرَةً؛

در کار آخرت باش تا دنیا ذلیلانه به تو رو آورد.

غرر الحکم: ح ۶۰۸۰ / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص64.

هنگام حضور

امام باقر علیه السلام:

أقرَبُ ما یَکونُ العَبدُ مِنَ اللَّهِ إذا کانَ فِی الصَّلاةِ؛

نزدیک‏ترین حالت بنده به خدا، هنگامى است که در نماز است.

دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۳۴/ شناخت‌نامه نماز: ج1 ص204.

بخشی از تفسیر آیه 53 / انفال

از امام باقر علیه السلام نقل شده است:«خداوند به طور قطع حکم کرده است که نعمتی را - که بر بنده اش ارزانی داشته - نگیرد؛ مگر اینکه از آن بنده گناهی سر بزند و به خاطر آن گناه، مستحق نقمت و گرفتاری گردد.» در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم :« خداوند پیامبری از پیامبرانش را به سوی قومی برانگیخت و به او وحی کرد که به قومت بگو: این مطلب بدون استثناست که اهل هر آبادی و هر مردمی که به خاطر اطاعت من در خوشی و خرمی هستند، اگر از آنچه من می پسندم، روی گردانند، من نیز آنها را از حالی که دوست دارند به حالی که دوست ندارند، برمی گردانم و اهل هر آبادی و هر خانواده ای که به خاطر سرکشی از فرامین من گرفتار هستند، اگر از آنچه من نمی پسندم، به آنچه می پسندم، برگردند، من نیز آنها را از حالی که نمی پسندند، به حالی که دوست دارند، برمی گردانم.» از این آیه استفاده می شود که بین تحولات نفسانی انسان و حوادث روز، ارتباط مستقیم برقرار است؛ به طوری که انسان ها با تغییر اوضاع و احوال درونی خود، سبب تحول حوادث بیرونی می شوند.
منبع:تفسیر المیزان؛ تفسیر موضوعی،ج12، ص193.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

چهار قبل چهار!

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

بادِر بِأَربَعٍ قَبلَ أربَعٍ: شَبابِکَ قَبلَ هَرَمِکَ، وصِحَّتِکَ قَبلَ سُقمِکَ، وغِناکَ قَبلَ فَقرِکَ، وحَیاتِکَ قَبلَ مَوتِکَ؛

چهار چیز را پیش از چهار چیز دریاب: جوانی‌ات را پیش از پیرى؛ و تندرستی‌ات را پیش از بیمارى؛ و بی‌نیازی‌ات را پیش از نیازمندى؛ و زندگی‌ات را پیش از مرگ.

الخصال: ص ۲۳۹ ح ۸۵ / حکمتنامه جوان، ص42

بخشی از تفسیر آیه 99 / اعراف

ایمن بودن از مکر الهی، به معنای ترس از شیوه انجام مسئولیت ها و کوتاهی در انجام وظایف است که همواره باید این ترس با امید به رحمت الهی به طور مساوی در دل های مؤمنان قرار داشته باشد. یکسانی این دو حالت، سرچشمه تمام حرکت ها و فعالیت های مثبت است و همان چیزی است که در تعبیر روایات، خوف و رجا نام گرفته و تصریح شده که افراد باایمان همواره در میان این دو قرار دارند؛ ولی مجرمان زیان کار چنان کیفرهای الهی را فراموش کرده اند که خود را در نهایت امنیت می بینند. از امام باقر علیه السلام نقل شده است:«هیچ بنده مؤمنی نیست مگر اینکه در قلب او دو نور است: نور ترس و نور امید. هیچ یک از این دو بیشتر از دیگری نیست و هر دو کاملا مساوی اند.» حتی پیامبران و امامان علیهم السلام نیز خود را از مکر و مجازات الهی در امان نمی دانستند. از امام علی علیه السلام نقل شده است:«بر نیکوترین این امت، از کیفر خدا ایمن مباش که خدای سبحان فرموده است: فلا یأمن مکر الله الا القوم الخاسرون.»
منبع: تفسیر نمونه. کافی ج2

بهترین دارایی

 امام علی علیه السلام:

خَیرُ اَموالِکَ ما وَقى عِرضَکَ؛

بهترین دارایى تو آن است که آبرویت را نگه دارد.

غرر الحکم: ح ۴۹۵۸ / گزیده غررالحکم و دررالکلم، ص49.

بخشی از تفسیر آیه 31 / اعراف

توصیه این آیه ممکن است هم اشاره به زینت های ظاهری باشد که شامل پوشیدن لباس های مرتب و پاک و تمیز، شانه زدن موها، به کار بردن عطر و مانند آن می شود، هم شامل زینتهای معنوی یعنی صفات انسانی و ملکات اخلاقی و پاکی نیت و اخلاص. در برخی روایات از نماز عید و نماز جمعه به عنوان روشن ترین مصداق های آراستگی یاد شده است. در تاریخ زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام می خوانیم هنگامی که به نماز بر می خاست، بهترین لباس های خود را می پوشید. سؤال کردند که چرا بهترین لباس خود را می پوشی؟ فرمود:«خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد و من برای پروردگارم خود را آراسته می کنم؛ زیرا او فرموده است :"زینت خود را هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید." به این جهت دوست دارم نیکوترین لباسهایم را بپوشم.» متأسفانه در میان جمعی از مسلمانان، معمول و متداول است که به هنگام نماز یا رفتن به مساجد، لباس های کثیف و کهنه یا لباس های مخصوص منزل را به تن می کنند و با همان حال در مراسم عبادت خدا شرکت می کنند؛ در حالی که این آیه و روایاتی که در این زمینه وارد شده، دستور می دهند که بهترین لباس های خود را به هنگام حضور در مساجد بپوشیم.
منبع: تفسیر المیزان.

حکمت نماز

 امام رضا علیه السلام:

عِلَّةَ الصَّلاةِ... قیامٌ بَینَ یَدَیِ الجَبّارِ جَلَّ جَلالُهُ بِالذُّلِّ والمَسکَنَةِ والخُضوعِ والاِعتِرافِ والطَّلَبِ لِلإِقالَةِ مِن سالِفِ الذُّنوبِ؛

حکمت نماز،... ایستادن در پیشگاه جبروت الهى عزّ وجلّ، با خوارى و بیچارگى، افتادگى و اعتراف و درخواست بخشش گناهانِ گذشته است.

کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۱ ص ۲۱۴ ح ۶۴۵ / شناخت‌نامه نماز: ج1 ص128

رهایی از آتش با نماز

 پیامبر خدا صلى اللَّه علیه وآله:

الصلاة... حُجَّةً بَینَهُ وبَینَ الرَّبِّ جَلَّ جَلالُهُ، ونَجاةً لِبَدَنِهِ مِنَ النّار؛

نماز حجّتى میان او و پروردگار بزرگ و باشُکوهش، و رهایى پیکرش از آتش است.

الخصال: ص ۵۲۲ ح ۱۱ / شناخت‌نامه نماز: ج1 ص118

فرار از ازدواج نداریم

پیامبر خدا صلى اللَّه علیه وآله:

لاَ صَرُورَةَ فِی الإِسَلامِ؛

ازدواج‌گریزی در اسلام نیست.

کنز العمّال، ج۱۶، ص۲۷۵، ح۴۴۴۳۰/ رضایت زناشویی، ص 38